![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Odprawa za zwolnienie z pracy nie odpowiada zarobkom
Nie wszystkie elementy płacowe można uwzględnić, licząc zadośćuczynienie dla pracownika zwalnianego przy redukcjach grupowych. Chodzi m.in. o wynagrodzenie przestojowe, wyrównanie do minimalnej pensji czy ekwiwalenty
Rekompensatę za utratę pracy w postaci odprawy muszą wypłacać tylko te firmy, których załoga liczy co najmniej 20 pracowników. Podlegają one pod regulacje wynikające z ustawy z 13 marca 2003 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.), dalej ustawa o zwolnieniach grupowych.
Służby kadrowo-płacowe stają wówczas przed wyzwaniem prawidłowego ustalenia podstawy przysługujących z tego tytułu odpraw. Błąd na tym etapie spowoduje zawyżenie lub zaniżenie kalkulowanego świadczenia.
Finansowe odszkodowanie za pozbawienie pracownika etatu należne jest w wysokości:
• jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeśli staż zakładowy w danej firmie jest krótszy niż dwa lata,
• dwumiesięcznego wynagrodzenia, przy stażu wynoszącym od dwóch do ośmiu lat,
• trzymiesięcznego wynagrodzenia, gdy podwładny przepracował w zakładzie więcej niż osiem lat.
Wysokość odprawy pieniężnej jest ustawowo ograniczona do 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu ustania zatrudnienia. Do końca 2011 r. jest to kwota 20 790 zł (1386 zł x 15), w przyszłym roku będzie 22 500 zł (1500 zł x 15).
Przepisy wewnątrzzakładowe mogą jednak gwarantować wyższe odprawy.
Mimo że określenie wysokości odprawy odnosi się do wynagrodzenia,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
