![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak uzupełnić podstawę zasiłkową, gdy urlop i choroba były w jednym miesiącu
Jeżeli za miesiąc, z którego ustalamy chorobówkę, pracownik otrzymał pensję stałą, wypłatę za nadgodziny oraz wynagrodzenie urlopowe ustalone ze składników zmiennych, w obliczeniach pomijamy płacę za urlop
Podstawą wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego jest średnia pensja wypłacona pracownikowi za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła absencja zdrowotna. W sytuacji, gdy zatrudnienie trwa krócej, średnią należy liczyć z okresu pełnych kalendarzowych miesięcy ubezpieczenia.
Uzupełnienie za czas absencji
W praktyce, przy ustalaniu bazy do obliczenia zasiłku, często trzeba uzupełnić wysokość składników, które się na nią składają. Dzieje się tak wtedy, kiedy ubezpieczony w okresie, z którego ustalana jest podstawa wymiaru zasiłku lub wynagrodzenia chorobowego (12 miesięcy lub faktyczny okres pracy), nie przepracował wszystkich dni roboczych. Taki stan rzeczy może być wywołany różnymi przyczynami, np. z powodu choroby, urlopu bezpłatnego, opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny.
Gdy na skutek usprawiedliwionych nieobecności w pracy zatrudniony otrzymuje pomniejszone wynagrodzenie, to kalkulując kwotę świadczenia chorobowego lub macierzyńskiego trzeba kierować się postanowieniami art. 38 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.), zwanej dalej ustawą zasiłkową. Przy wyznaczaniu podstawy świadczeń nakazuje ona:
• wyłączać wynagrodzenie za miesiące, w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
