![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Najwyższy czas na interwencję Sądu Najwyższego
Sądy powszechne nie radzą sobie z rozliczeniami między współwłaścicielami, gdy jeden z nich korzysta z rzeczy ponad własny udział. Rozbieżne jest także orzecznictwo SN – pisze koordynator Kliniki Prawa Własności Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka
O tym, że jakość polskiego ustawodawstwa sprzyja występowaniu rozbieżności w orzecznictwie sądów, nikogo nie trzeba przekonywać. Trudno też czynić zarzut sędziom, że interpretując nieprecyzyjne przepisy zgodnie z regułami wykładni, dochodzą do odmiennych wniosków. Ale jednolitość orzecznictwa jest niezwykle praktycznym wymiarem dążenia do realizacji zasady bezpieczeństwa prawnego adresatów prawa.
Strasburska lekcja
Zwraca na to uwagę Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. W jednej ze spraw zbadał on orzecznictwo rumuńskiego sądu kasacyjnego dotyczące świadczeń z tytułu przymusowej pracy osób pełniących służbę wojskową w latach 50. XX w. Doszedł do wniosku, że rozbieżne orzecznictwo, które ukształtowało się na tle tych spraw co do kwestii zasadniczych, podważyło zasadę pewności prawa, godząc w gwarancje zapisane w konwencji o ochronie praw człowieka i obywatela. Trybunał stwierdził naruszenie prawa do rzetelnego procesu sądowego oraz zakazu dyskryminacji w kontekście zasady ochrony prawa własności (sprawa Beian (1) przeciwko Rumunii). Sędziowie podkreślili jednak, że nie każda rozbieżność narusza konwencję, ale tylko ta, która ma charakter kwalifikowany.
Trudne roszczenie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
