Polskie łupki: stan przed zapaścią

Pomimo optymistycznych wypowiedzi wielu polityków Polska ma już w łupkach „posprzątane". Jest kwestią oceny, czy to jest dobrze czy źle. Nie jest natomiast dobrze, gdy warstwa deklaratywna, czyli propaganda, 
diametralnie rozmija się z rzeczywistością 
– zauważa ekspert Instytutu Sobieskiego.

Od ponad roku trwa proces „podskórny" przeganiania większych prywatnych firm z Polski. Być może niektóre z nich wrócą w przyszłości, w odpowiednim partnerstwie, co będzie rezultatem rozszerzenia działalności w Rosji (o czym pod koniec artykułu). Jeżeli tak się stanie, wtedy raczej nie będą miały tych kłopotów, z którymi muszą się obecnie zmagać.

Wiele wskazuje na to, iż w międzyczasie Polska stanie się producentem gazu z łupków i rząd będzie mógł ogłosić „sukces". Tylko sama produkcja z kilku czy kilkunastu odwiertów sukcesem żadnym nie będzie. Jej wielkość nie będzie miała znaczenia dla polskiego rynku. Będzie to część tej samej strategii, która obecnie jest realizowana w obszarze poszukiwania i wydobycia gazu konwencjonalnego: wydobywać na tyle dużo, aby tanim polskim gazem subsydiować w maksymalny sposób drogi rosyjski gaz, ale nie na tyle dużo, aby zagrozić dominującej pozycji Rosji na polskim rynku. Bo to nie z obiektywnych ograniczeń, ani też nie przez przypadek, produkcja gazu ziemnego w Polsce jest na poziomie około połowy importu z Rosji, ale w celu transferowania kilku miliardów dolarów rocznie z Polski do Rosji.

Nie wiadomo czy gaz w łupkach, który jest w Polsce, jest wydobywalny w sensie nie tylko technicznym, ale przede wszystkim ekonomicznym

Wydobycie gazu z łupków przez polskie...