Najtrudniejszy temat Wajdy

źródło: ITI CINEMA

Robert Więckiewicz jako Lech Wałęsa w scenie z filmu

autor zdjęcia: ap

źródło: AP

Scenarzysta Janusz Głowacki i reżyser Andrzej Wajda po pokazie filmu na festiwalu w Wenecji

autor zdjęcia: kuba kamiński

źródło: Fotorzepa

Światowa premiera oczekiwanego filmu „Wałęsa. Człowiek z nadziei” to z pewnością początek dyskusji o nim.

Andrzej Wajda zrobił film ważny. Zwłaszcza teraz, gdy świat początki kruszenia się bloku komunistycznego coraz częściej utożsamia z upadkiem muru berlińskiego, a nie z polskim Sierpniem ’80.

– „Wałęsa” to najtrudniejszy temat, z jakim zmierzyłem się w ciągu swojej 55-letniej kariery – mówił na festiwalu w Wenecji Andrzej Wajda.

Na ekranie fragment starej Polskiej Kroniki Filmowej. Defilada w Moskwie z okazji 58. rocznicy rewolucji październikowej. I od razu wiadomo, gdzie jesteśmy: w bloku sowieckim.

I rok 1981. Przez szare ulice Gdańska Oriana Fallaci jedzie na wywiad z Wałęsą. Tuż za jej samochodem suną „opiekunowie” z aparatami fotograficznymi i podsłuchowymi. Wjeżdżają w wielkopłytowe blokowisko na Zaspie. W mieszkaniu Wałęsy zamęt. Dzieci biegają, Danuśka podaje mężowi krawat. Ten ze złością go odrzuca, „Wrobiliście mnie w tę babę” – krzyczy do żony.

Obrona bohatera

Zaraz potem powie do Fallaci: „Jestem prostym robotnikiem, ale nie mam kompleksów. Ani wobec generałów, ani wobec polityków, ani wobec pani. I pierwsze pytanie stawiam ja: czy ja na tym wywiadzie zyskam, czy stracę?”

Andrzej Wajda nigdy nie ukrywał, że na jego filmie przywódca „Solidarności” może tylko zyskać. Kilka lat temu część polityków i dziennikarzy zaczęła niszczyć mit Lecha Wałęsy, rzucając oskarżenia o współpracę z UB i wyciągając teczkę...