Podatnik nie może płacić za zmiany, na które nie ma wypływu

Noty odnoszące się do kosztów bezpośrednich danego roku podatkowego, otrzymane po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego, powinny być rozpoznawane w roku następującym po tym, za który sporządzane było sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Spółka jest producentem i sprzedawcą elementów dla przemysłu samochodowego. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że kupuje materiały (np. miedź) potrzebne do produkcji od podmiotów powiązanych z siedzibami poza granicami Polski. Koszty ich zakupu traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4 ustawy o CIT). Zgodnie z warunkami zakupu obowiązującymi pomiędzy podmiotami powiązanymi w grupie, do której należy wnioskodawca, materiały są nabywane po tzw. cenach standardowych, które są stałe w okresie roku. Spółka zaopatruje się też u sprzedawców niepowiązanych. W tym przypadku ceny materiałów na giełdach światowych ulegają znacznym wahaniom. Z tego powodu warunki transakcji pomiędzy sprzedawcami a spółką przewidują, że raz na trzy miesiące następuje dodatkowe rozliczenie, które ma na celu wyrównanie ceny standardowej do cen obowiązujących w danym okresie na giełdach światowych.

Podatniczka tłumaczyła, że w ramach tych rozliczeń sprzedawcy wystawiają jej noty uznaniowe lub obciążeniowe – w zależności od tego, czy wyrównanie ceny standardowej polega na jej obniżeniu czy na podwyższeniu. Jeden dokument zawiera zbiorcze rozliczenie za cały okres rozliczeniowy. W ramach grupy jest ono określane jako tzw. dopłaty materiałowe. Jednak spółka traktuje je jako korektę ceny zakupu materiałów (in plus lub in minus). We...