Pożyczka z funduszu socjalnego przedawnia się po dziesięciu latach

UMOWY | O zobowiązaniach zaciągniętych na etacie nie można zapomnieć po trzech latach. Do świadczeń cywilnoprawnych, choć powiązanych z zatrudnieniem, odnoszą się terminy wynikające z kodeksu cywilnego, a nie z kodeksu pracy.

Podobną opinię wyraził też resort pracy w stanowisku przesłanym 5 czerwca redakcji „Rzeczpospolitej" w sprawie terminów przedawnienia pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych >patrz ramka.

• W maju 2005 r. pracownica otrzymała pożyczkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z ratami rozłożonymi na pięć lat. Ich spłatę miała zakończyć w kwietniu 2010 r. Firma pożegnała pracownicę z końcem grudnia 2008 r. Nie spłaciła ona reszty pożyczki, ale od maja 2013 r. pracodawca rozpoczął potrącenia z mojego wynagrodzenia, gdyż jestem poręczycielką. Tłumaczył się, że egzekucja od pożyczkobiorcy jest nieskuteczna. W 2014 r. ostatecznie spłaciłam pożyczkę i zwróciłam się do pożyczkobiorcy z wezwaniem do zapłaty spłaconej części jako żyrant. Otrzymałam odpowiedź, że pożyczkobiorca odmawia mi zwrotu należności za spłaconą pożyczkę, gdyż ta z funduszu socjalnego przedawnia się po trzech latach, bo jest to świadczenie pracownicze i niepotrzebnie ją spłacałam pracodawcy jako świadczenie przedawnione. Czy to prawda? – pyta czytelniczka.

Pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (zfśs) udziela się w zakresie działalności socjalnej pracodawcy. Ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU nr 43, poz. 163 ze zm, dalej ustawa o zfśs) w art. 2 podaje definicje działalności socjalnej, które ramowo określają jej zakres. Wśród nich wymienia...