Niechciane wojenne wykopaliska

źródło: AFP

W północnej i wschodniej Francji w ziemi zalega jeszcze dużo grożącej wybuchem amunicji. Archeolodzy muszą być ostrożni

źródło: AFP

Ziemianka w Carspach w Alzacji została zbadana po 93 latach

źródło: AFP

Ślady po okopach na trasie kanału Seine-Nord Europe

źródło: AFP

Do niedawna archeolodzy nie chcieli badać śladów z I wojny

Archeologia | Historycy sądzili, że o I wojnie światowej wiedzą już wszystko. Jednak archeolodzy wyprowadzają ich z błędu.

Mija 100 lat od wybuchu pierwszego światowego wojennego pandemonium. Wiedzy o tym konflikcie poszukiwano w archiwach. Tymczasem prace budowlane i ziemne prowadzone na szeroką skalę w już pacyfistycznie nastawionym świecie, zwłaszcza w ostatnich dekadach, natrafiają na świadectwa zmagań z lat 1914–1918.

– Od 15–20 lat natrafiamy na tego rodzaju pozostałości, ale początkowo nie przypisywaliśmy im wartości historycznej, toteż często trafiały na śmietnik. Dużo się zmieniło po tym, jak w zbiorowej mogile z czasów I wojny odkryto szczątki wielkiego pisarza Alaina Fourniera, autora słynnej powieści „Mój przyjaciel Meaulnes" – przyznaje francuski archeolog Yves Desfosses.

Pompeje I wojny

Na froncie zachodnim poległo około 670 tys. żołnierzy. Dla archeologów francuskich był to poważny problem.

– Pierwszy szkielet, jaki wydobyliśmy, należał wprawdzie do francuskiego żołnierza, ale odkopaliśmy go na cmentarzysku z czasów rzymskich. Nie wiedzieliśmy, co z nim zrobić, wtedy uważaliśmy, że jego miejsce nie jest w muzeum, ale nie wiedzieliśmy też, gdzie powinno być – wspomina archeolog Alain Jacques.

– Jeszcze do niedawna archeologiczni technicy wykopaliskowi po prostu odmawiali odkopywania takich zwłok, było to dla nich odrażające, na przykład buty...