Ostateczny kres imperium

źródło: AFP

Koniec XVI wieku to początek imperialnego cyklu Rosji. Na zdjęciu: rycina Wiaczesława Szwarca „Zdobycie Kazania przez Iwana Groźnego”

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

W interesie potęg zachodnich i Chin jest, 
by Rosja pozostawała jak najdłużej mocarstwem surowcowym na ich peryferiach i nie brała udziału w globalnych grach geoekonomicznych – pisze publicysta.

Aneksja Krymu była nie tylko najważniejszym wydarzeniem politycznym 2014 roku, ale również całego pozimnowojennego ćwierćwiecza. Po raz pierwszy bowiem po roku 1989 jedno z głównych mocarstw światowych dokonało agresji, a następnie aneksji zawojowanego terytorium. Rosja naruszyła w ten sposób podstawy porządku powstałego po rozpadzie Związku Sowieckiego, porządku, którego była jednym z głównych beneficjentów. Sprowokowała tym samym kres epoki pozimnowojennej, który oznaczał będzie dla niej konieczność rezygnacji z polityki postimperialnej i spadek pozycji na arenie międzynarodowej.

Wojny nie będzie

Wielu ekspertów, zarówno zachodnich, jak i rosyjskich, wyrażało obawy, że agresja na Ukrainę doprowadzi do wybuchu kolejnego konfliktu globalnego. Ich wyobraźnię bowiem pobudzały podobieństwa pomiędzy dzisiejszą sytuacją międzynarodową a tą sprzed wybuchu I wojny światowej, przede wszystkim zaś magia cyfr – 100. rocznica wybuchu wielkiej wojny.

Rosja nie wywoła jednak żadnej wielkiej wojny. Przede wszystkim z powodów ekonomicznych, ponieważ w porównaniu z mocarstwami Zachodu jest gospodarczym karzełkiem – małą, peryferyjną, niedorozwiniętą gospodarką, która na rynkach globalnych nie ma nic do zaoferowania poza surowcami i starzejącymi się technologiami wojskowymi.

Napinanie muskułów i grożenie wojną...