![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dodatkowe opłaty dopuszczalne tylko za zgodą mieszkańców
Gmina nie może nakładać na członków wspólnoty jakichkolwiek obciążeń podatkowych nieprzewidzianych w ustawach. Tylko oni mogą w referendum rozstrzygnąć o dobrowolnym uiszczaniu danin na określony cel publiczny.
W skład dochodów gminy, oprócz środków z podatków i opłat, dotacji oraz subwencji, wchodzą też wpływy pochodzące z samoopodatkowania się mieszkańców danej wspólnoty. Taką wolę mogą oni wyrazić wyłącznie w drodze referendum gminnego. Samoopodatkowanie jest rzadko stosowanym instrumentem pozyskiwania środków finansowych przez gminy. W praktyce najczęściej mieszkańcy dobrowolnie wspierają gospodarkę odpadami, doposażenie szpitali, remont lub budowę szkoły.
Brak cech podatku
Jak wskazał NSA w uchwale z 22 stycznia 1996 r. (sygn. akt VI SA 25/95) przez samoopodatkowanie należy rozumieć gromadzenie przez organy samorządu terytorialnego środków pieniężnych na ważne dla lokalnej społeczności cele publiczne. Oznacza to zobowiązanie się mieszkańców gminy w drodze referendum gminnego do przekazywania organom gminy określonych wpłat na cele publiczne ważne dla mieszkańców gminy. Jednocześnie NSA wskazał, że samoopodatkowanie nie nie ma cech podatku. Ta danina ma charakter świadczenia przymusowego i jest jednostronnym aktem władzy.
Zdaniem NSA podatek nie jest nakładany na podstawie porozumienia (umowy). Wyłącza to w sposób oczywisty swobodę woli stron, tak charakterystyczną dla stosunków cywilnoprawnych. Nieekwiwalentność jest kolejną cechą podatku. Jego zapłata nie uzasadnia żadnego roszczenia o...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
