Przerwany europejski sen

źródło: AFP

Ateny, 2011 rok.

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

Europa przeżywa głęboki kryzys własnej tożsamości. Do wielu Polaków dotarło, że Unia nie do końca odpowiada nadziejom, jakie w niej pokładali. Mit Europy musimy zbudować na nowo. Tłumienie tej dyskusji groźbą polexitu nie pomoże ani Polsce, ani Unii Europejskiej.

W polityce już tak jest, że jeśli jakiś temat zbyt długo traktuje się jako dogmat, w końcu ktoś go zakwestionuje. Samonapędzająca się radykalizacja polityki sprawia, że prędzej czy później ktoś zaczyna podważać odwieczne prawdy, by się odróżnić od innych. Podobnie jak zbyt długie tłumienie emocji może doprowadzić do wybuchu, tak niemówienie na pewne tematy w polityce sprawia, że powracają one z nową mocą.

Ale to nie tylko radykalizm sprawia, że w debacie publicznej pojawiają się tematy, o których podnoszeniu dawniej nikt nie myślał. Gdy w dorosłość wkraczają młode pokolenia, nie traktują one zastanej rzeczywistości jako niezmiennej i mają śmiałość zadawać pytania, których stawianie 20 lat temu byłoby dowodem szaleństwa. I tak dziś pytamy o to, czy nasza transformacja mogła się potoczyć zupełnie inaczej; czy rzeczywiście duża część rynku medialnego musi być własnością przedsiębiorstw zagranicznych; dlaczego przez 27 lat nikt nie przeprowadził głębokiej reformy sądownictwa w Polsce i nie doprowadził do jego odcięcia od wymiaru sprawiedliwości z czasów PRL... Nic więc dziwnego, że pojawiają się też pytania o to, jaka powinna być nasza obecność w Unii Europejskiej.

Jednak z faktu, że po kilkunastu latach członkostwa zaczynamy się zastanawiać, czy UE nam się podoba i czy nie da się jej trochę zmienić, wcale nie wynika, że oto w Polsce rozpoczął się polexit. Wręcz przeciwnie – można...