Jak księgować kwoty ściągnięte przez komornika

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

EWIDENCJA | Fakturę wystawioną przez komornika, dokumentującą pobraną przez niego opłatę z tytułu prowadzonej egzekucji, wierzyciel może wykazać w pozostałych kosztach operacyjnych. Ma prawo ująć jej wartość w rachunku podatkowym.

Komornicy sądowi są funkcjonariuszami publicznymi, działającymi przy sądzie rejonowym (art. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji; tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 1277 ze zm.). Realizują oni na własny rachunek czynności egzekucyjne w sprawach cywilnych (m.in. wykonują orzeczenia sądowe w sprawach o roszczenia pieniężne).

Wierzycielom przysługuje prawo wyboru komornika na terytorium Polski. Komornik wybrany przez wierzyciela nie może – co do zasady – odmówić wszczęcia egzekucji, jeżeli byłaby prowadzona w obszarze właściwości sądu apelacyjnego, obejmującego jego rewir komorniczy. Gdy komornik wybrany przez wierzyciela podejmie czynności egzekucyjne poza swoim rewirem komorniczym, wówczas wydatki obejmujące diety przysługujące osobom zatrudnionym w jego kancelarii i uczestniczącym w tych czynnościach, koszty przejazdów i noclegów komornika i ww. osób, a także koszty transportu specjalistycznego obciążają – co do zasady – wierzyciela (nie wlicza się ich do kosztów egzekucji, obciążających dłużnika).

Co się składa na wynagrodzenie

Z tytułu prowadzenia egzekucji komornikowi przysługuje opłata egzekucyjna (wynagrodzenie), obciążająca dłużnika lub wierzyciela (który następnie, w przypadku skuteczności egzekucji, może przenieść poniesione koszty na dłużnika). Uwzględnia ona m.in.:

- wykonanie postanowienia o...