Moda Polska, czyli od Łodzi i Żyrardowa po Londyn i Tel Awiw

źródło: NAC

≥Zakłady w Żyrardowie były kluczowe dla przemysłu odzieżowego

źródło: NAC

≥Zakłady Włókiennicze Scheibler Grohman, na zdj. sala przędzalni

źródło: PAP

≥Jadwiga Grabowska pierwsza dyrektor Mody Polskiej

źródło: materiały prasowe

≥Otwarcie sklepu LPP w Tel Awiwie zgromadziło tłumy klientów

Przemysł odzieżowy | Zakłady włókiennicze musiały stawić czoła nie lada wyzwaniom

Warszawa, Łódź, pobliskie Brzeziny, Ozorków – to te miejscowości słynęły zarówno przed I wojną światową, jak i po niej z produkcji odzieży i obuwia w Polsce. Należały do Królestwa Polskiego i produkowały na potrzeby ogromnego rynku, jakim była carska Rosja, a dzięki temu także dla krajów Dalekiego Wschodu. Tzw. Kongresówka korzystała wówczas z wysokich ceł dóbr importowanych i obowiązku plombowania przywożonych towarów. Regulacje te sprawiły, że popyt na produkcję lokalną był wyższy niż w pozostałych dwóch zaborach, gdzie konkurowano z produkcją z Berlina i Wiednia.

Nie byłoby przy tym przemysłu odzieżowego bez włókiennictwa. Tu też wyzwolona Polska zastała dorobek poprzedniego wieku, nadszarpnięty najpierw przez falę strajków, a potem wojnę. Największym ośrodkiem przemysłu włókienniczego na ziemiach polskich od końca XIX w. była Łódź i powstały wokół niej Łódzki Okręg Przemysłowy (ŁOP). Najbardziej rozwiniętą gałęzią tego ośrodka była produkcja materiałów bawełnianych. Do najważniejszych zakładów produkujących bawełnę zlokalizowanych w Łodzi należały fabryki takich rodzin jak Scheiblerowie, Poznańscy, Heinzlowie czy Geyerowie.

Ważną rolę w budowie przemysłu w okręgu łódzkim odegrała...