Wygaśnięcie zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej

Z ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych nie można wyprowadzić nakazu wynikającego 
z art. 162 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. Przepis ten nie formułuje poza procesowym (wniosek przedsiębiorcy) żadnych warunków, których ziszczenie determinowałoby obowiązek podjęcia przez organ wskazanego 
tą normą działania.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku II GSK 2433/15 z 9 maja 2017 r.

Podatnik prowadzący działalność na terenie SSE na podstawie zezwolenia uzyskanego w 2005 r. wystąpił do ministra właściwego ds. gospodarki (dalej: organ) z wnioskiem o wygaszenie zezwolenia strefowego. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w związku z kryzysem gospodarczym nie jest w stanie zrealizować warunku dotyczącego zatrudnienia. Podkreślił, że określone w zezwoleniu wydatki inwestycyjne zostały poniesione, inwestycja została przeprowadzona, natomiast termin na spełnienie warunku dotyczącego poziomu zatrudnienia jeszcze nie upłynął. Podatnik podkreślił, iż wyłączenie z obrotu prawnego decyzji administracyjnej, która nie będzie wykonywana, leży zarówno w interesie przedsiębiorcy, jak i w interesie społecznym.

Wniosek spółki rozpatrzony został negatywnie. Organ uznał, iż na treść stosunku administracyjnoprawnego składały się uprawnienie spółki do korzystania z pomocy publicznej i jednocześnie obowiązek spełnienia określonych warunków jej udzielenia. W ocenie organu nie można uznać, że rezygnacja z zezwolenia czyni je bezprzedmiotowym, a z chwilą złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia spółka zwalnia się z obowiązków z niego wynikających. Tym samym, podstawowa przesłanka (bezprzedmiotowości) pozwalająca na wygaszenie zezwolenia, o której mowa w art. 162 § 1...