![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Czego nie wolno pominąć w procedurze planistycznej
Sporządzanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego musi być w pełni wkomponowane w uwarunkowania gminnej polityki przestrzennej.
Przy okazji rozpoczynania prac nad planem miejscowym należy mieć przynajmniej wstępną koncepcję tego, co w planie powinno się znaleźć oraz jak to się ma do wcześniejszych uwarunkowań. A wśród nich kluczową rolę odgrywają postanowienia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Już na wstępnym etapie trzeba więc przeanalizować jego treść.
W granicach studium
Zgodnie z art. 20 ust. 1 zd. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (wyrok z 6 października 2017 r., II SA/Wr 471/17, Legalis) wskazał, że w ramach uprawnień wynikających z władztwa planistycznego gmina może zmienić w planie miejscowym dotychczasowe...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
