![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Literatura jako walka
Trudno uwierzyć zwolennikom postmodernizmu, iż jest to coś więcej niż tylko przemijająca moda
Literatura jako walka
LESZEK S ZARUGA
Jednym z najbardziej dziś widocznych przeobrażeń życia kulturalnego jest traktowanie go jako areny walki. W książkach poświęconych literaturze dzisiejszych trzydziestolatków -- takich jak "Tymczasowe zawieszenie broni" Klejnockiego i Sosnowskiego, "Niebawem spadnie błoto" Grupińskiego i Kiec czy ostatnio "Skądinąd" Krzysztofa Uniłowskiego, jednego z najciekawszych krytyków coraz bardziej znaczącego w kraju pisarskiego środowiska Śląska -- tonacja ta jest wyjątkowo silna. Militarny język ("zawieszenie broni") idzie w zawody z językiem sprawozdań sportowych. I tak ostatni z wymienionych autorów pisze, analizując rzekomą porażkę "pokolenia >>bru Lionu<<": "Winą trzydziestolatków było przekonanie, że do zgarnięcia całej stawki wystarczy sama obecność w życiu literackim, a nie rzeczywisty wysiłek intelektualny i artystyczne osiągnięcia". Nie jedyna to tego rodzaju wypowiedź, z której wynika, że uprawianie literatury traktowane jest przez młodego (rocznik 1967) krytyka jako rodzaj wyścigów. Przy okazji w arto więc może spytać, co rozumie on przez "zgarnięcie całej stawki". O jaką w ogóle stawkę toczy się ów bój? ...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
