![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Listy
Z dużą uwagą przeczytałem raport o telewizji (, "Rz" 2877, 9.12.1999 r.) i późniejszą dyskusję na ten temat. Wszystko się zgadza - dziwię się tylko, że wszyscy są zdziwieni i zszokowani. Przecież o tym, że z telewizora wydobywa się bełkot, wszyscy rozsądni ludzie wiedzą chyba od dawna.
Dziwi mnie zwłaszcza reakcja osób, które zarzucają telewizji, że nie nadaje ambitniejszych pozycji lub nadaje takie pozycje poza pasmem największej oglądalności. Jest to nieporozumienie, gdyż telewizja nie jest medium, poprzez które przekazuje się kulturalne treści. Należy ich szukać zupełnie gdzie indziej. Wyjaśniła to wyraźnie pani Nina Terentiew z kierownictwa TVP, według której misja telewizji publicznej polega na dostarczaniu "publicznej" rozrywki, jak teleturniej, talk-show czy serial. Nic dodać, nic ująć. Ogromnym problemem jest także nadmiar programów i kanałów. Nawet jeśli ktoś gdzieś nadaje coś ciekawego, to jak to znaleźć? Uważna analiza programu telewizyjnego to żmudne i nudne zajęcie.
W waszym raporcie zabrakło przykładów pozytywnych. Mogę polecić kanał dla dzieci Minimax. Są tam nadawane bardzo sympatyczne kreskówki. Można jednak robić telewizję bez bełkotu, rechotu, strzelaniny,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
