![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zemsta umarła
Zemsta umarła
Violeta, kuzynka Iliriana, całuje jego zdjęcie na pomniku, na cmentarzu w Arameras. - Jego już nie ma, nikt go nam nie zwróci, ale pogodziliśmy się z tamtą rodziną, by nie było dalszych ofiar - mówi.
TEKST I ZDJĘCIA RYSZARD BILSKI
Dwa trupy. Rachunki wyrównane. Wypiliśmy kawę. Nie będziemy już więcej zabijać ich mężczyzn, a oni naszych.
Ma pan jeszcze "kałasza"? - pytam Ilira.
- Mam, ale już nie jest mi potrzebny. Chyba się go pozbędę... - słyszę w odpowiedzi.
W tym momencie, bez słowa, Ilir wybiega z pokoju. Wraca z zawiniątkiem pod pachą. Rozwija szmaty i oczom naszym ukazuje się automat. Ilir chwyta broń mocno w dłonie i zaczyna walić nią z całych sił o kolano, chcąc przełamać na pół. Jęk bólu... Zmienia taktykę. Opiera teraz kolbę o podłogę, lufę przytrzymuje dłonią i kopie nogą w "kałasza".
- A niech go diabli wezmą. Nigdy go już nie wezmę do ręki... Nie będziemy już zabijać ich mężczyzn, a oni naszych - krzyczy Ilir.
Śmierć za śmierć
Cmentarz w Arameras, małej albańskiej wiosce leżącej w pobliżu Fush Kruji. Pierwszy raz byłem tu na początku marca 1999 roku. Odwiedziłem wówczas grób 23-letniego Artura Celi. Artura zabił kuzyn, Ilirian Geni Cela. Stało się to wczesną wiosną 1997 roku....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
