![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wiersz
Z Conrada
Uciekam tuż przed demonami (ostatnie słowa Jądra ciemności),
jestem najgorszym z ludzi, nie mam prawa się obejrzeć.
Gdybym się jednak obejrzał,
tobym zobaczył, że ten świat został stworzony przez demony
– pierwszy był demon wyobraźni,
z demona wyobraźni narodził się strach przed śmiercią
i z czasem wyrósł na tęgiego arcybiskupa demonów.
Gdybym się jednak obejrzał,
może bym przestał uciekać,
w demonie wyobraźni, w jego żyłach
krąży nie krew, tylko opowieść,
usłyszałbym tę opowieść, jak krwawym
szeptem połyka ją głodny demon
– a gdybym się wsłuchał w bełkot
dziejów,
mógłbym zająć się doskonaleniem smaku
opowieści – demon byłby syty,
a świat znośniejszy.
O rozważenie tej kwestii
zwracam się do demona.
Dopomóż mi, Boże.
