![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Marynarskie garłacze
W XVIII wieku stosunkowo popularną bronią wykorzystywaną w walce morskiej były garłacze.
Ta ręczna broń palna występowała w dwóch zasadniczych odmianach – szturmaka, zwanego na zachodzie Europy trombonem lub muszkietonem (taka nazwa funkcjonowała też w Rosji), oraz granatnika. Oba pojawiły się w XVII wieku, ale upowszechniły dopiero w następnym stuleciu.
Pierwszy zewnętrznie przypominał długą broń palną, chociaż lufa była krótsza, szersza i masywniejsza, a jej wylot ukształtowany był w formie lejka. Po włożeniu do komory prochowej ładunku miotającego wprowadzano w przewód lufy pociski. Mogły to być zarówno zwykłe kule muszkietowe, jak i żelazne siekańce, gwoździe czy tłuczone szkło. Ideą tej broni było umożliwienie pojedynczemu strzelcowi rażenia wielu przeciwników jednocześnie, co osiągano dzięki odpowiednio ukształtowanej, rozszerzonej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
