![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Informacje
Informacje
Beata W. zaproponowała cukrowni, że jej przedsiębiorstwo może pośredniczyć w zakupie węgla, weźmie tę sprawę na siebie i nie zażąda za przysługę ani złotówki, przyjmie w zamian cukier. I rzeczywiście, bytomska kopalnia "Rozbark" wysłała do cukrowni 1485 ton wartości 961 milionów starych złotych, kopalnia "Paryż" w Dąbrowie Górniczej 959 ton za 532 miliony. Cukrownia zapłaciła cukrem, za który firma pani Beaty uzyskała około miliarda 700 milionów, o 200 milionów więcej, niż wynosiła cena węgla. Pani Beata wyznała jednak, że sprzedażą cukru zajmował się wyłącznie jej nieformalny wspólnik, czyli mąż, który przechowywał utargowane pieniądze w firmowej kasetce. Ale właśnie ją opuścił, zabierając całą zawartość kasetki. I w ten sposób żadna kopalnia pieniędzy nie otrzymała.
Podobnych przestępstw w 1992 roku Prokuratura Wojewódzka w Katowicach zarejestrowała sześć, zagarnięty wówczas węgiel wart był ponad 3 miliardy. W rok później postępowań było 26, chodziło o węgiel za ponad 54 miliardy. Wpierwszym jedynie półroczu 1964 spraw zgłoszono 38, w drugim 66, łączną ich stawką był węgiel wart ponad 203 miliardy. W tym roku do 20 września wszczęto postępowań 149. Straty samego Katowickiego Holdingu Węglowego szacuje się na 159 miliardów, Bytomskiej Spółki Węglowej na 146, łącznie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
