Socjalne, ale bez przesady
Francuskie prawo pracy
Socjalne, ale bez przesady
We Francji nawiązywanie i rozwiązywanie stosunku pracy odbywa się na zasadzie swobody zawierania umów. Swoboda ta jest jednak znacznie ograniczona obowiązującymi przepisami, dotyczącymi chociażby zakazu dyskryminacji, przestrzegania czasu pracy, wypłaty minimalnych wynagrodzeń itp. Wewnątrzfirmowe zasady zatrudniania, zapisane m. in. w zbiorowych układach pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika, niż stanowi prawo pracy.
Obowiązuje 39-godzinny tydzień pracy, a dzienna maksymalna norma wykonywania pracy wynosi 10 godzin. Pracownicy mają prawo do 5-tygodniowego urlopu. Możliwe jest też zatrudnianie pracowników w niepełnym wymiarze godzin, co owocuje istotnymi dla pracodawcy ulgami w obowiązkowej składce na ubezpieczenia społeczne, a nawet możliwością otrzymania dotacji rządowych.
Umowa o pracę
Umowy o pracę mogą być zawierane także w formie ustnej, jeżeli obie strony -- pracownik i pracodawca -- tak postanowią. Jedynie w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy wymagana jest umowa pisemna.
Zmiany treści umowy w trakcie zatrudnienia są dopuszczalne. Drobne zmiany wprowadzone przez pracodawcę muszą być zaakceptowane przez pracownika w zasadzie bezdyskusyjnie. Odmowę ich przyjęcia można zinterpretować jako wykroczenie przeciwko pracodawcy, co stanowi pretekst...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta