![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Radca prawny może zignorować polecenie pracodawcy
Charakter wykonywanych obowiązków nie pozwala radcy prawnemu na pełne podporządkowanie się podmiotowi, który zlecił mu pracę. Również wtedy, gdy usługi świadczy w ramach etatu
Angelika Ciastek-Zyska
Radca prawny może wykonywać swój zawód, będący zawodem zaufania publicznego, w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego, czy w ramach tzw. spółek prawniczych. Bez względu na formę, świadcząc pomoc prawną, zachowuje pełną niezależność.
Jest to szczególnie istotne w przypadku, gdy radca świadczy usługi jako pracownik. Stosunek służbowy podlega wówczas nie tylko regulacjom kodeksu pracy, ale i ustawy korporacyjnej. Przez to obowiązki i uprawnienia zatrudnionego – radcy mają szczególny charakter.
Kodeks czy prawo radców
Kodeks pracy przewiduje, że pracownik od momentu nawiązania stosunku pracy ma obowiązek wykonywać pracę określonego rodzaju, na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem. Zadania ma świadczyć w określonym przez przełożonego miejscu i czasie. Ponadto zatrudniony musi w swoich działaniach stosować się do wszelkich poleceń pracodawcy, pod warunkiem że nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub z umową o pracę.
Regulacje te wydają się stać w sprzeczności z ideą wykonywania wolnego zawodu i z niezależnością, jaką radca prawny ma zagwarantowaną ustawowo. Dlatego stosunek pracy, jaki łączy radcę z pracodawcą, jest szczególny. W wielu aspektach różni się od tradycyjnego. Różnice...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
