![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Błędy we wzorcach i ogólnych warunkach umów o konta emerytalne
Nieokreślenie trybu zmiany opłat i prowizji związanych z prowadzeniem indywidualnych kont emerytalnych – to jedna z niedozwolonych praktyk stosowanych przez duży bank
Indywidualne konta emerytalne to tylko jeden z produktów służących oszczędzaniu na starość. Mogą być one oferowane przez różne instytucje, m.in. przez banki. Wtedy, z uwagi na łączny charakter takiego produktu (indywidualne konto emerytalne i rachunek oszczędnościowy w jednym), jego prowadzenie powinno odbywać się z poszanowaniem dwóch ustaw.
Z jednej strony chodzi o ustawę z 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (DzU z 2004 r. nr 116, poz. 1205 ze zm.). Z drugiej o przepisy zawarte w ustawie – Prawo bankowe (DzU z 2002 r. nr 72, poz. 665 ze zm.). Dlaczego tak jest? Wynika to wprost z kilku przepisów.
Definicja IKE
Zgodnie z art. 2 pierwszej z wymienionych ustaw indywidualne konto emerytalne (IKE) to wyodrębniony:
- zapis w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego,
- rachunek papierów wartościowych lub inny rachunek, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi oraz rachunek pieniężny służący do obsługi takich rachunków w podmiocie prowadzącym działalność maklerską,
- rachunek w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym,
- rachunek bankowy w banku,
- rachunek IKE w dobrowolnym funduszu emerytalnym.
Wszystkie te rachunki muszą być prowadzone na zasadach...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
