![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Miejsce pracy nie musi być stałe
Ponieważ przedstawiciel handlowy ciągle się przemieszcza, jego wyjazdów nie należy rozliczać jak podróży służbowych. I to bez względu na to, w jaki sposób określono miejsce wykonywania w pracy w umowie
Zgodnie z art. 775 k.p. pracownik odbywa podróż służbową, gdy na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy lub poza stałym miejscem pracy.
Podstawowe znaczenie w tej definicji w odniesieniu do przedstawicieli ma pojęcie stałego miejsca pracy. Mimo że dosłowne brzmienie przepisu każe traktować jako wyjazd służbowy zarówno realizację zadań poza stałym miejscem pracy, jak i poza siedzibą pracodawcy, to jednak według utrwalonego w orzecznictwie poglądu, jeśli zatrudniony wykonuje obowiązki w stałym miejscu, które znajduje się poza siedzibą pracodawcy, nie może tu być mowy o podróży służbowej.
Tak uznał SN w uchwale siedmiu sędziów z 19 października 1988 r. (III PZP 10/88) a także w wyroku z 30 maja 2001 r. (I PKN 424/00). Zatem podróż służbowa ma miejsce tylko wtedy, gdy pracownik wykonuje zadanie poza stałym miejscem pracy.
Ta sama baza
Pojęcie stałego miejsca pracy w rozumieniu art. 775 k.p. było przedmiotem rozważań w orzecznictwie SN.
W uchwale siedmiu sędziów z 19 listopada 2008 r. (II PZP 11/08) oraz w wyroku z 17 lutego 2012 r. (III UK 54/11), uznał on, że jest nim miejsce pracy określone przez strony w umowie. Jeśli więc strony wpiszą w kontrakcie,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
