![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Częste wyjazdy, ale nie podróż służbowa
Pracownik mobilny nie może tracić na tym, że część jego obowiązków polega na przemieszczaniu się. Tym samym również podróżowanie stanowi czas pracy
Czas wykonywania pracy będącej celem podróży służbowej jest częścią czasu pracy. Taki pogląd od wielu lat prezentuje Sąd Najwyższy. W wyroku z 23 czerwca 2005 r. (II PK 265/04) stwierdził, że w przypadku odbywania przez pracownika podróży służbowej dochodzi do wskazania przejściowo „innego miejsca wykonywania pracy" w rozumieniu art. 128 k.p., którym jest docelowe miejsce podróży.
Jeżeli przyjąć, że pracownik jeżdżący na spotkania z klientami znajduje się w podróży służbowej, to jego pracą wykonywaną w ramach tego wyjazdu będzie odbywanie samych spotkań w docelowym miejscu. Przy takim założeniu godziny spędzone na spotkaniach bez wątpienia są czasem pracy.
Jak wskazuje SN, w takiej koncepcji czasem pracy nie jest natomiast sam czas dojazdu i powrotu z podróży służbowej. Zdaniem SN w trakcie samej podróży pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy, bowiem nie znajduje się w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy, a jedynie tam zmierza lub stamtąd wraca.
Jako czas pracy nie jest także traktowany czas przebywania przez pracownika w miejscu docelowym podróży służbowej poza godzinami wykonywania zadania,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
