Kościół, junta, komunizm

źródło: AFP/RIA NOVOSTI

Leonidowi Breżniewowi przejęcie kolejnych krajów wydawało się tylko kwestią czasu. Na zdjęciu z Fidelem Castro

Gdy słyszę o domniemanych winach Jorge Bergoglio wobec duchownych, którzy stali się ofiarami junty w Argentynie, przychodzą mi na myśl absurdalne oskarżenia Józefa Glempa o to, że nie uchronił ks. Popiełuszki przed męczeńską śmiercią z rąk naszej junty – pisze publicysta.

Oskarżenia, jakie pojawiły się wobec nowo wybranego papieża Franciszka, jakoby współpracował ze zbrodniczą juntą wojskową w Argentynie i wydawał jej niewinnych zakonników na tortury, a może i na śmierć, skłaniają mnie do zabrania głosu w sprawie czasów, o których mowa. Zwłaszcza że zdecydowana większość polskich publikacji na temat rządów argentyńskiej junty jest wyrwana z historycznego, politycznego i społecznego  kontekstu.

Dywersja i terroryzm Fidela

Rządy wojskowych w Argentynie (1976–1983) były niedemokratyczne. Władza dokonała w tym czasie wielu nadużyć, przestępstw i zbrodni. Tysiące ludzi doświadczyło na własnej skórze okrucieństwa tych rządów. Junta nie wzięła się jednak znikąd. Jej powstanie było wynikiem konfrontacji Związku Radzieckiego ze Stanami Zjednoczonymi i szeroko pojętym Zachodem. Konfrontacji, której celem było zdobycie ideologicznych i politycznych wpływów na całym kontynencie.

Była to konfrontacja autorytarnego ustroju, jaki panował w ZSRR i krajach Europy Wschodniej, a także w Chinach, Kambodży i Korei Północnej, ze światem wartości, jakie symbolizowały Europa Zachodnia i Stany Zjednoczone. Walka szła o rząd dusz na kontynencie, na którym demokracja i wolny rynek działały w sposób często bardzo odległy od swoich zasad oraz ideałów.

Większość obywateli Argentyny oraz...