Pakt dla klimatu ponad podziałami

Kraje muszą podjąć się ambitnych redukcji emisji dwutlenku węgla, jednak nie może się to odbyć kosztem rozwoju gospodarczego.

Konferencja Stron (Conference of Parties, COP) odbędzie się w tym roku w Warszawie w dniach 11–22 listopada. Polska będzie utrzymywała prezydencję COP19 przez około roku – od 11 listopada 2013 do pierwszego dnia COP20 w Peru, czyli do listopada lub grudnia 2014 roku. Negocjacjom będzie przewodniczyć polski minister środowiska Marcin Korolec.

Celem COP jest wypracowanie globalnego porozumienia w sprawie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych powodujących zmiany klimatu. W Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC ) w 1992 roku ustalono coroczne spotkania konwencji stron.

W 1997 roku w ramach takiego spotkania (COP3) podpisano protokół z Kioto zobowiązujący państwa rozwinięte do redukcji emisji gazów cieplarnianych.

W momencie podpisywania konwencji UNFCCC oraz protokołu z Kioto za emisję gazów cieplarnianych odpowiadały przede wszystkim państwa rozwinięte oraz gospodarki będące w procesie transformacji, takie jak m.in. Polska (tzw. kraje Aneksu I). Od tego czasu mapa emisji CO2 uległa zmianie.

Wiele z krajów określanych poprzednio jako rozwijające się, do których niektórzy zaliczają nadal Chiny, Indie, Brazylię oraz Republikę Południowej Afryki, osiągnęło wysoki poziom rozwoju przemysłu i stało się wielkimi emitentami gazów cieplarnianych. Dlatego nowe porozumienie klimatyczne powinno objąć wszystkie państwa....