Jak liczyć różnice kursowe

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

ŚRODKI PIENIĘŻNE | Do wyceny waluty na koncie bankowym można stosować między innymi metodę FIFO. Wymaga ona prowadzenia szczegółowej ewidencji. Są jednak prostsze rozwiązania.

Beata Dzierżanowska

Operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie:

1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,

2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.

Wycena rozchodu środków pieniężnych w walucie na własnych rachunkach bankowych powinna odbywać się na zasadach określonych w  art. 35 ust. 8 ustawy o rachunkowości (dalej: uor). Oznacza to, że jeżeli ceny nabycia (kursy wpływu) walut na rachunek bankowy są różne, to ich rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1–3 uor >patrz ramka.

Jednostki bardzo często stosują metodę FIFO dla wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego. Oznacza to konieczność prowadzenia szczegółowej ewidencji wpływu środków pieniężnych zawierającej każdorazowo kurs, po którym zostały przyjęte. Metoda ta wymaga chronologicznego ujęcia każdej transakcji i prowadzenia pomocniczej ewidencji wpływu środków...