Podległość i lista obecności świadczą o stosunku pracy

Rozróżnienie umowy o pracę i zlecenia nie opiera się na kryterium rodzaju wykonywanych czynności. Odróżnia 
je natomiast to, że zatrudnienie na zlecenie nie zawiera elementu podporządkowania wykonawcy wobec zleceniodawcy.

Ryszard Sadlik

Zlecenie zawarte w sytuacji, gdy występuje podległość, może zakwestionować zarówno Państwowa Inspekcja Pracy, ZUS, jak i pracownik żądający ustalenia, że był zatrudniony na podstawie stosunku pracy.

Cechy stosunku pracy określa art. 22 § 1 k.p. W myśl tego przepisu przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym, a pracodawca – do zatrudniania go za wynagrodzeniem. Angażowanie w tych warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy (art. 22 § 11 k.p.). Samo więc zatytułowanie przyjętej umowy jako zlecenia nie przekreśla jeszcze możliwości ustalenia, że strony faktycznie nawiązały umowę o pracę. Niedopuszczalne jest także zastąpienie umowy o etat tą cywilnoprawną, jeśli praca jest wykonywana w warunkach typowych dla angażu pracowniczego (art. 22 § 12 k.p.).

Świadczenie usług

Umowa-zlecenie to najpopularniejsza umowa cywilnoprawna uregulowana w art. 734–751 kodeksu cywilnego. Przepisy o zleceniu stosuje się też do umów o świadczenie usług, jeżeli...