Europejska gra Martina Schulza

autor zdjęcia: Wiktor Dąbkowski

źródło: Fotorzepa

źródło: AFP

Szef PE walczy o przetrwanie. Jego dni wydają się policzone

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego ma jednego naprawdę szczerego zwolennika w Brukseli: Jeana-Claude'a Junckera, przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. We wspólnych wywiadach udzielonych ostatnio czołowym mediom niemieckim (tygodnikowi „Spiegel" i dziennikowi „Bild") mówią o swojej wieloletniej przyjaźni, zbliżonej wizji Europy, wreszcie o konieczności stabilności na szczytach władzy. Ten ostatni element obecny jest tylko w wypowiedzi Junckera, bo Schulzowi trudno oficjalnie komentować swoje ambicje. Luksemburczyk pytany, czy Niemiec powinien pozostać na stanowisku szefa PE na kolejną 2,5-roczną kadencję, odpowiada twierdząco. I wyjaśnia: Europa potrzebuje stabilności. I dodaje, że to samo dotyczy Donalda Tuska na czele Rady Europejskiej.

Tyle że te dwa przypadki, Schulza i Tuska, są zupełnie odmienne, zarówno z punktu widzenia politycznego, jak i prawnego, a także dotychczasowej praktyki, o czym dalej w tekście. Fakt, że Juncker je powiązał, przy milczącym wsparciu Schulza, oznacza, że taka jest strategia przetrwania niemieckiego socjalisty na stanowisku szefa PE. Albo innym wysokim stanowisku w UE, o czym od dawna krążą pogłoski w Brukseli. W obecnej sytuacji będzie to jednak bardzo trudne, bo wsparcie dla Schulza i jego przyjaciela Junckera znacząco się zmniejszyło. Obaj są uznawani za przedstawicieli brukselskich elit, których pomysły trafiają na opór społeczeństw państw...