Armia PRL kontra papież

autor zdjęcia: Jacek Marczewski

źródło: Forum

źródło: AFP

W Watykanie z Aleksandrem i Jolantą Kwaśniewskimi. Uroczystości kanonizacyjne Jana Pawła II i Jana XXIII

autor zdjęcia: Jan Morek

źródło: PAP

Po wyborze kard. Karola Wojtyły na papieża służby szukały tajnych współpracowników głównie wśród Polaków, których Jan Paweł II ściągał do pracy w Watykanie. Na zdjęciu: ksiądz Głódź i papież podczas pielgrzymki do Polski w 1991 r. do Polski w 1991 roku

Arcybiskup Sławoj Leszek Głódź był podczas trwającej kilka lat pracy w Watykanie wykorzystywany przez wywiad wojskowy jako jego informator.

Metropolita gdański, a wcześniej ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej i biskup polowy Wojska Polskiego, za informatora wywiadu wojskowego PRL uważany był co najmniej przez sześć lat, a służby próbowały pozyskać go do świadomej współpracy – wynika z dokumentów Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (Zarząd II SG), które przeanalizowali dziennikarze „Rzeczpospolitej" i portalu Onet.pl. Informacje uzyskiwane od kontaktu o kryptonimach „BA-10" lub „B-10" (stosowano je wymiennie), pod którym ukryto ks. Głódzia, oceniano jako „cenne i wartościowe" typu agenturalnego. Tajne do niedawna dokumenty dotychczas znajdowały się w zbiorze zastrzeżonym IPN.

Co myślą za Spiżową Bramą?

Stolica Apostolska w zainteresowaniu polskiego wywiadu znajdowała się od końca II wojny światowej. Jednym z celów komunistycznych władz było zniszczenie lub poważne ograniczenie działalności Kościoła w Polsce. Chciano zatem znać zamierzenia kolejnych papieży w stosunku do PRL oraz polskiego Episkopatu. Wzrost zainteresowania Watykanem nastąpił w szczytowym okresie zimnej wojny, gdy Stolica Apostolska kształtowała swoją politykę wschodnią. W Rzymie lokowano agentów, którzy przy pomocy tajnych współpracowników mieli dostarczać wiedzy niezbędnej do walki z Kościołem i jego hierarchią. Donosicieli szukano nie tylko za Spiżową Bramą, ale...