Arkadia w zoo

źródło: AFP

Maj 1945. Zwycięski marszałek ze swoim ulubionym koniem. W latach późniejszych rumak Tity doczekał się swojego pomnika

źródło: Archiwum

Przejmując królewskie rezydencje, Tito nie ograniczył się do Belgradu. Przywłaszczył sobie również wszystkie inne wille, pałace i tereny łowieckie wykorzystywane przez Karadziordziewiciów przed wojną.

Zaledwie 27 października 1944 roku Tito powrócił do Belgradu, dokonał wizytacji pałaców królewskich w ekskluzywnej dzielnicy Dedinje i nakazał ich odnowienie. Gest miał znaczenie symboliczne, albowiem ten, kto teraz zamieszkał w rezydencji dynastii Karadziordziewiciów – jak napisał Dušan Bilandžić – był „owczarzem z Zagórza", co dla belgradzkiego mieszczaństwa, ale też i dla Serbów w ogóle, oznaczało profanację. Rezydencja była bardziej zaniedbana niż zniszczona, nie usunięto wcześniej mebli ani innych przedmiotów. Tito wybrał sobie Biały Dwór (Beli dvor), który wybudował książę Paweł w uwspółcześnionym stylu klasycystycznym. Zachował też Stary Dwór (Stari dvor) króla Aleksandra i nieukończoną willę rodziny Acoviciów przy ulicy Rumunskiej 15, którą później przemianowano na Užičką, na pamiątkę miasta, gdzie pierwszy raz zakosztował władzy. Stary Dwór przeznaczono dla honorowych gości i prezydentów państw, Biały Dwór był miejscem pracy, natomiast za prywatną rezydencję Ticie służyła willa.

W latach późniejszych przejął jeszcze kilka sąsiednich budynków i ogrodów, tworząc w ten sposób duży kompleks, po pewnym czasie otoczony murem. Na dziedzińcu stanął odlany z brązu pomnik konia, którego Tito dosiadał podczas wojny, oraz pomnik Iva Loli Ribara, który...