W cieniu nadciągającej komety

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

Może niepotrzebnie obawiamy się nadejścia katastrofy, bo na Zachodzie już dawno się ona wydarzyła?

Miał gęstą, ciemną sierść, długie wąsy i czarne, błyszczący oczy. I wiedział. Jako jedyny z nich zdawał sobie sprawę z nadciągającej katastrofy. Był w końcu filozofem. I chociaż prosili go, żeby mówił tylko miłe rzeczy albo przestał się odzywać, słowo „katastrofa" nie schodziło mu z ust. Nadchodząca zagłada świata była, wbrew pozorom, czymś kompletnie mu obojętnym; w końcu, biorąc rzecz filozoficznie, czymże jest maleńka ziemia w skali kosmosu?

Nie wiadomo, w jaki sposób ten ponury Piżmowiec znalazł się w Dolinie Muminków, zamieszkanej dotąd wyłącznie przez beztroskie, niezawracające sobie głowy nadciągającymi kometami ani zbliżającymi się apokalipsami postaciami. On sam nie przywiązywał wagi do miejsc ani rzeczy. Poza książką, z którą się nie rozstawał. Powyginaną, „zaczytaną", poprzekładaną zakładkami ułatwiającymi znalezienie najważniejszych fragmentów. Kiedy mieszkańcy doliny przygotowywali się do ewakuacji, szukali kryjówek umożliwiających przetrwanie katastrofy, on spokojnie kładł się w hamaku i zatapiał w lekturze „Zmierzchu Zachodu" Oswalda Spenglera.

Co prawda Tove Jannson na ilustracjach „Komety nad Doliną Muminków" zdradziła tylko nazwisko autora ukochanej książki Piżmowca, ale muminkolodzy są zgodni, że filozof z Doliny Muminków zaczytywał się najsłynniejszą pracą niemieckiego filozofa. Książka Spenglera jest jedynym atrybutem jego...