Muzyczny jasnowidz

źródło: Materiały prasowe/Znak

Jerzy Grzegorzewski i Stanisław Radwan. Obaj artyści tworzyli oryginalny tandem w teatrach Narodowym, Starym i Ateneum.

źródło: materiały prasowe

Stanisław Radwan w rozmowie z Jerzym Ilgiem Zagram ci to kiedyś Znak, Kraków 2018

Stanisław Radwan | Uczeń Wojtyły, Pendereckiego, twórca muzyki do „Wesela" Wajdy i Piwnicy pod Baranami mówi o sobie w książce „Zagram ci to kiedyś...". Jacek CieślaK

Stanisław Radwan na prośbę Zygmunta Hübnera, dyrektora Teatru Powszechnego w Warszawie, został wprowadzony z „obstawą" na pokład samolotu, by na pewno doleciał z Krakowa na próbę w stolicy.

Do samolotu wsiadł. Ale na Okęciu w samolocie go już nie było! Nawet tę tajemnicę kompozytor do tej pory nieosiągalny dla rozmówców z mediów, znany z tego, że czasami się spóźnia i znika na dłużej, wyjawił naczelnemu Znaku Jerzemu Illgowi.

Gra z Rubinsteinem

W czasie studiów stał się „nadwornym pianistą" Krzysztofa Pendereckiego i nagrywał jego muzykę filmową, asystując m.in. przy „Rękopisie znalezionym w Saragossie" Hasa. Dochodziło też do zabawnych sytuacji. Reżyserka jednej z animacji narzekała, że muzyka nie zgrywa się z rytmem głównej bohaterki. Penderecki poprosił, by podskakiwała w odpowiednim tempie, a on poprowadzi zespół. Bohaterką filmu była wiewiórka, reżyserka zaś ważyła 120 kg! Gdy Penderecki zwierzył się Radwanowi, że zaproponowano mu samodzielne prowadzenie klasy, nie ma jednak żadnego studenta, Radwan odpowiedział: „Na to masz studenta!". Nazywano ich „klasą dwóch".

„Był jednym z...