Monitoring wizyjny miejsc publicznych w praktyce

Ewa Kacperek Polskie prawo nie reguluje wyraźnie i w sposób kompleksowy monitoringu wizyjnego miejsc publicznych, co nie znaczy, 
że zagadnienie to pozostaje poza obszarem regulacji.

Monitoring wizyjny najczęściej wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych. Takimi danymi są wizerunki osób, utrwalone przez kamery monitoringu. To sytuacja najbardziej oczywista. Ale również wizerunki przedmiotów mogą być danymi osobowymi, o ile można powiązać je z konkretnymi osobami fizycznymi. Danymi osobowymi mogą więc być, zgodnie z zasadą wynikającą z orzeczenia w sprawie Breyer (wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 19 października 2016 r., C-582/14), dane z tablic rejestracyjnych samochodów utrwalane przez kamery automatycznych systemów parkingowych.

Podmiotem, który na podstawie RODO ponosi odpowiedzialność za przetwarzanie danych osobowych pochodzących z monitoringu, jest administrator, który podejmuje decyzje o instalacji monitoringu, jego celach czy obszarze objętym monitoringiem. Dla realizacji monitoringu może jednak posługiwać się innym podmiotem – przetwarzającym dane. W praktyce, administratorem danych pochodzących z monitoringu będzie najczęściej właściciel obiektu, natomiast podmiotem przetwarzającym agencja ochrony będąca operatorem systemu monitoringu.

Podstawy monitoringu

Należy przy tym pamiętać, że przetwarzanie danych, w tym monitoring, jest dopuszczalne jedynie w oparciu o jedną z przesłanek legalizacyjnych, wskazanych w art. 6 RODO (lub art. 9 RODO w przypadku szczególnych kategorii danych...