![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Polska strategia obronna
O dmowa lub odłożenie przyjęcia Polski do NATO nie będzie największym nieszczęściem. Prawdziwym zagrożeniem stałoby się dopiero odejście od demokracji i powrót do dyktatury.
Polska strategia obronna
Jan Nowak-Jeziorański
Jakie są szanse wejścia Polski do NA-TO? Zależeć to będzie nie tylko od rozwoju wydarzeń w Rosji, ale także od tego, jak mocarstwa zachodnie zareagują na możliwe zagrożenia ze strony Moskwy. Czy zwycięży o bawa przed ryzykiem konfliktu w obronie Europy Środkowowschodniej, czy też wola przeciwstawienia się zawczasu niebezpieczeństwu.
Każda strategia obronna musi być przygotowana na najgorsze. Każe zastanowić się nad opcją zastępczą, gdyby zabiegi o rozciągnięcie parasola NATO nad Polską nie osiągnęły swego celu. Ich niepowodzenie wcale nie musi o znaczać końca świata. Pomimo niedawnych doświadczeń, formalne sojusze urastają w polskim myśleniu do rangi prawdziwych fetyszy. Tymczasem owe formalne sojusze działają przede wszystkim jako czynnik odstraszający przed agresją, a więc tak długo, jak długo napastnik liczy na to, że zobowiązania sojusznicze będą wykonane. W chwili, gdy dochodzi do wybuchu konfliktu, powstaje nowa sytuacja i przymierze może o kazać się papierowe. W 1939 r. Polska miała jednoznaczny sojusz obronny z Francją przeciwko Niemcom i żelazne gwarancje Anglii. Po ataku na Polskę przez trzy dni oba mocarstwa szukały gorączkowo...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
