![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Alfabetony, Mankamęty i Turystychy
Prywatna teoria gatunków literackich Stanisława Barańczaka
Alfabetony, Mankamęty i Turystychy
Stanisław Barańczak nieustannie nas zaskakuje: swoim niewyczerpanym talentem, rozległością zainteresowań, twórczą pracowitością. O ile jednak przestały nas dziwić kolejne tłumaczenia dramatów Szekspira czy gromadzone skrzętnie na półce tomy dwujęzycznej Biblioteczki Poetów Języka Angielskiego, a także liczne studia o polskiej liryce współczesnej i rozprawy poświęcone teorii przekładu i sztuce translacji, o tyle -- jak dotąd -- nie otrząsnęliśmy się: my, czytelnicy i krytycy -- ze zdumienia, w jakie Barańczak wprawia nas swoimi coraz częstszymi publikacjami twórczości żartobliwej i niepoważnej.
Rzecz w tym, że swoją liryką żartobliwą, do jakiej należą zbiory "Zwierzęca zajadłość" (1991) , "Zupełne zezwierzęcenie" (1993) , "Biografioły" (1991) , "Bóg, Trąba i Ojczyzna" (1995) oraz znane częściowo z publikacji prasowych "Geografioły" i "Żegnam cię, Nosorożcze", Barańczak zakwestionował stereotyp, w który próbowała wepchnąć go krytyka, widząca w nim wyłącznie autora "Jednym tchem", "Sztucznego oddychania", "Ja wiem, że to niesłuszne", "Tryptyku z betonu, zmęczenia i śniegu", czyli najkrócej rzecz ujmując -- twórcę...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
