![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Budowle bez kąta prostego
Czy dzięki projektowaniu parametrycznemu powstanie nowy styl, o którym dzieci będą się uczyły w szkołach jak o baroku i modernizmie?
Architekci chcą nam zgotować los Calineczki – mieszkanie w pączku mieczyka. Projekty budynków są dziś inspirowane nie tylko kwieciem, pojawiają się też struktury kostno-szkieletowe, łańcuchy DNA, łuski ssaków, pióra ptaków rodem z parku jurajskiego.
Zoomorficzne budynki tworzył już Antonio Gaudi. Jego kamienica w Barcelonie, Batlló Residence, ma dach jak jaszczurze łuski. W latach 50. z opływowych kształtów zasłynął Eero Saarinen.
Ale dziś inspiracje idą dalej. Architekci biorą ze świata fizyki i biologii nie tylko rzeźbiarską formę, ale i zasadę, coś w rodzaju DNA. Obserwowane w przyrodzie procesy przekładają na matematyczny język algorytmów.
– Weźmy drzewo – wyjaśnia prof. Ewa Kuryłowicz z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, architekt w biurze APAKA – ma ono pień i gałęzie rozrastające się według określonej zasady. Tę zasadę da się matematycznie ustalić. Taki genotyp drzewa, czy diagram określający reguły jego wzrostu, może się stać parametrem do budowy przestrzeni architektonicznej.
Bicie piany
Kto dziś wieczorem zaszaleje z płynem do kąpieli, zaobserwuje zjawisko, na jakim wzorowano „bąbelkową” elewację basenu olimpijskiego w Pekinie, tzw. Water Cube (proj. PTW Architects/ARUP) – fizyczny proces powstawania piany.
Technika zastosowana do elewacji Water Cube nazywa się projektowaniem parametrycznym. Warto...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
