![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zakaz ekstradycji obywatela polskiego
Konstytucje pisze się na dziesięciolecia
Zakaz ekstradycji obywatela polskiego
Sławomir Pałka
Ekstradycja oznacza "wydanie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub już skazanych przez państwo, na którego terytorium przebywają, na wniosek państwa, któremu przysługuje jurysdykcja karna, w celu przeprowadzenia przeciwko nim postępowania karnego lub wykonania orzeczonej uprzednio kary" (K. Buchała, A. Zoll, "Polskie prawo karne", 1995) . Krótko mówiąc: "ekstradycja polega na wydaniu przestępcy przez jedno państwo drugiemu dla ścigania karnego". "(. .. ) Jest też instytucją prawa procesowego głęboko rzutującą na prawo materialne". (J. Śliwowski, "Prawo karne", 1972) .
Tak sformułowana przez doktrynę definicja mogłaby sugerować, że dla ekstradycji brak jakichkolwiek ograniczeń podmiotowych. A więc, że każdy może być wydany, jeśli domaga się tego zainteresowane państwo, a jego wniosek jest odpowiednio uzasadniony. Tymczasem europejskiemu kontynentalnemu prawu karnemu znane jest zastrzeżenie, że niedozwolone jest wydawanie obywateli własnych. Argumentuje się, że przyjęcie powyższego rozwiązania wynika z prawa każdego obywatela do sądu krajowego (tak L. Gardocki) oraz istnienia pewnego rodzaju więzi personalnej, łączącej obywatela z państwem, której nie można naruszać przez...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
