Wina, umyślność, nieumyślność
INTERPRETACJE
Nowy kodeks karny
Wina, umyślność, nieumyślność
JANUSZ WOJCIECHOWSKI
Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu -- stanowi art. 1 § 3 uchwalonego niedawno kodeksu karnego. W tym przepisie wyrażono ważną zasadę -- odpowiedzialności według winy. Tylko taki czyn może być uznany za przestępstwo, który został popełniony z czyjejś winy. Tylko ten sprawca może odpowiadać karnie, który popełnił czyn zabroniony ze swej winy. Jeśli popełnił czyn bez winy (np. wwyniku błędu czy wstanie niepoczytalności całkowitej) , odpowiedzialności karnej ponosić nie może.
Odpowiedzialność na zasadzie winy nie jest niczym nowym. Dotychczasowy kodeks karny też jest oparty na tej zasadzie, jednakże w nowym została ona wyrażona dobitniej.
W doktrynie prawa karnego i stnieje spór co do istoty winy i ścierają się dwie zasadnicze koncepcje jej zdefiniowania. Teorie psychologiczne doszukują się winy na gruncie przeżyć psychicznych sprawcy, podczas gdy teorie normatywne widzą ją w płaszczyźnie ujemnych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta