Dwa oblicza przywódcy FN
Dwa oblicza przywódcy FN
W biografii politycznej lidera Frontu Narodowego, Jean-Marie Le Pena, można wyróżnić dwa okresy -- przed i po 1984 r. W roku 1984 odniósł swoje pierwsze wielkie zwycięstwo wyborcze jako przywódca założonego dwanaście lat wcześniej Frontu: został wybrany na deputowanego do Parlamentu Europejskiego. Wcześniej zasłynął głównie z gwałtownego temperamentu, pijackich bijatyk -- w jednej z takich bijatyk stracił prawe oko -- fizycznych ataków na swych przeciwników politycznych i licznych wyroków sądowych za wypowiedzi o charakterze rasistowskim i antysemickim. Po roku 1984 -- w dużej mierze pod wpływem swej drugiej żony (pierwsza opuściła go w 1979 r. , nie mogąc znieść, jak oznajmiła, jego "rasistowskiego charakteru") -- Le Pen wyraźnie zmienił swe oblicze polityczne: złagodził ton wypowiedzi, rzadziej obraża przeciwników politycznych, opowiada się przeciwko stosowaniu przemocy, słowem -- stara się być takim samym politykiem jak inni.
Najmłodszy deputowany
Jean-Marie Le Pen, urodzony w 1928 r. syn bretońskiego rybaka, zainteresował się polityką już w wieku 23 lat. Było to w roku 1954 w Indochinach. Le Pen, wielki miłośnik...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta