Przy pracy „na zakładkę" nie można skracać tygodniowego odpoczynku

Mniej godzin odpoczynku w tygodniu niż określa kodeks pracy to wyjątek od reguły. Można go stosować przy pracy zmianowej, ale w rozumieniu przepisów unijnych

Ściśle określone możliwości skrócenia nieprzerwanego 35-godzinnego odpoczynku tygodniowego wskazuje art. 133 k.p. Dopuszcza on to w trzech przypadkach:

• wobec pracowników zarządzających - ma to jednak marginalne znaczenie ze względu na pracę tych osób nieplanowaną w harmonogramach i wynikającą z potrzeb zarządzania firmą,

• wystąpienia akcji ratowniczej lub usuwania skutków awarii, co też rzadko się zdarza, a już z pewnością nie da się zaplanować z wyprzedzeniem w grafiku,

• przejścia ze zmiany na zmianę, zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy; ta przyczyna jest najczęstsza i co więcej - może zostać zaplanowana w grafiku.

Ważny początek zmiany

W polskim porządku prawnym pracę zmianową charakteryzuje to, że rozkład czasu pracy musi przewidywać zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni (art. 128 § 2 pkt 1 k.p.). Odmiennie definiuje to pojęcie art. 2 ust. 5 dyrektywy WE nr 2003/88.

Za pracę zmianową uznaje on formę organizacji pracy, zgodnie z którą pracownicy zmieniają się na tych samych stanowiskach pracy według określonego harmonogramu. We wspólnotowej definicji pracy zmianowej mieści się bowiem system następowania pracowników po sobie na stanowisku pracy, który może mieć charakter nieprzerwany...