Powrót do Dynowa

autor zdjęcia: Oskar Górzyński

źródło: Fotorzepa

autor zdjęcia: Oskar Górzyński

źródło: Fotorzepa

W ośrodku trwa rozważanie świętych tekstów i modlitwa

autor zdjęcia: Oskar Górzyński

źródło: Fotorzepa

Zrekonstruowany ohel (grobowiec) dynowskich cadyków

Po ponad 70 latach na Podkarpaciu odradza się ortodoksyjna wspólnota żydowska

Na obrzeżach Dynowa, w szczerym polu, w niedokończonym jeszcze budynku bez elewacji trwa wielkie święto. Ponad 200 osób w długich, czarnych strojach, futrzanych czapach lub jarmułkach na głowach tańczy, śpiewa i modli się. Mieszają się głośne słowa w jidysz, po angielsku, hebrajsku, czasem nawet po polsku. Rabini, nakryci talitami, głośno śpiewają święte pieśni, czytają z wielkiego zwoju Tory. Pomagają im ich dzieci – mali chłopcy w jarmułkach, spod których wysuwają się długie pejsy. Zza parawanu, z części przeznaczonej dla kobiet, dobiegają damskie głosy. Jest sobota 17 marca 2012 roku. Żywiołowe modlitwy będą trwać cały weekend. Tak świętują chasydzi.

Przyjeżdżają tu już od kilku lat. Nie tylko po to, by uczcić wielkiego cadyka Cwi Elimelecha Szapiro, który w X VIII wieku żył i nauczał w Dynowie. Plany są daleko rozleglejsze – w tym kilkutysięcznym podkarpackim miasteczku, położonym 50 km od Rzeszowa, ma się odrodzić polski chasydyzm. Tym razem jednak ortodoksi chcą zerwać z charakterystycznym dla tej wspólnoty zamknięciem.

Nie tylko dla ortodoksów

Ludzie boją się tego, czego nie znają. Stąd się bierze antysemityzm. Chcemy, aby nas poznali – wyjaśnia ideę Centrum Chasydzkiego w Dynowie Zbigniew Tobiasiewicz,...