Gród u zbiegu rzek

źródło: Rzeczpospolita

Jedna z wielu przystani rybackich nad Zalewem

autor zdjęcia: Grzegorz Łyś

źródło: Rzeczpospolita

Późnogotycki kościół Nawiedzenia NMP to najcenniejszy zabytek miasta

autor zdjęcia: Grzegorz Łyś

źródło: Rzeczpospolita

Zbudowany niedawno ratusz w Serocku – pierwszy prawdopodobnie w dziejach tego grodu

Serock. Zaniedbane niegdyś miasto nad Jeziorem Zegrzyńskim chce rywalizować o względy turystów z Kazimierzem Dolnym, a nawet toskańskimi miasteczkami

Ratusz w Serocku – z wieżą zegarową, herbem i czerwonym dachem – wygląda jakby stał na rynku od paru co najmniej stuleci. W rzeczywistości ma dopiero 15 lat. Zabytkowy jest jedynie bruk przed jego frontem – kocie łby z wielkich kamieni ułożono w XIX wieku. Starsi mieszkańcy pamiętają jeszcze, jak na rynku rosła trawa sięgająca kolan i pasły się na nim kozy. Dziś przed ratuszem odbywają się uroczystości i imprezy kulturalne oraz jak od wieków dwa razy w tygodniu targi.

W ciągu ostatnich niespełna dwu dekad serocki rynek przeistoczył się nie do poznania – jak zresztą całe miasto i gmina. Nad brzegiem Jeziora Zegrzyńskiego powstały reprezentacyjny bulwar, molo, miejska plaża i nowe przystanie dla żeglarzy i kajakarzy. Niewiele jest miejscowości, w których, jak w Serocku, około połowy zabudowy – w tym pierzeje rynkowe – wzniesiono by w niedługim czasie od nowa lub gruntownie wyremontowano, nadając jej nowy kształt architektoniczny, zharmonizowany z krajobrazem i nawiązujący do lokalnych tradycji. Jakkolwiek nie wprowadzono sztywnych reguł, gdy idzie o projekty, popiera się np. prawdziwe mazowieckie dachy, łamane i z „kukułką". Przyświeca tym działaniom jasno określony cel: Serock ma być miasteczkiem z przyjaznym

klimatem i historycznym charakterem. I najczęściej odwiedzanym, zwłaszcza w weekendy, ośrodkiem turystycznym pod Warszawą. Wzorem dla autora tej wizji, piastującego swą funkcje od wielu kadencji...