Na czym polega metoda rozsądnej marży

Producenci (usługodawcy), którzy ustalają poziom należnego im wynagrodzenia w transakcjach z kontrahentami powiązanymi, niekiedy nie są w stanie pozyskać informacji pozwalających im na odwołanie się do formuły porównywalnej ceny niekontrolowanej.

Preferowaną metodą ustalenia poziomu należnego sprzedawcy wynagrodzenia w transakcjach z podmiotami powiązanymi jest metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej. Spółki będące producentami lub też usługodawcami mogą mieć jednak trudności z uzyskaniem informacji pozwalających im na odwołanie się do tej metody. Kalkulując wysokość ceny transferowej korzystają zatem niejednokrotnie z metody rozsądnej marży.

Metoda rozsądnej marży (koszt plus) należy do tzw. tradycyjnych metod wyceny transferu przewidzianych w art. 11 ust. 2 ustawy o CIT.

Z punktu widzenia podatnika powołanie się na nią przy kalkulacji wynagrodzenia w transakcji z podmiotem powiązanym jest korzystne. Ustalenie wartości rynkowej przedmiotu transakcji na podstawie tej metody skutkuje tym, że organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej dokonują wyceny transferu, stosując – co do zasady – metodę przyjętą uprzednio przez podatnika. Oczywiście jest tak w przypadku przedstawienia tym organom danych, na podstawie których podatnik dokonał kalkulacji ceny oraz dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o CIT, a także gdy prezentowane przez podatnika informacje są rzetelne i obiektywne.

Koszt plus

W § 14 rozporządzenia ministra finansów z 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu...