Jak ułożyć zadania w przerywanym czasie pracy

źródło: Rzeczpospolita

Przykład 1

U kierowców czy aktorów nawet pięciogodzinna przerwa w ciągu dnia może rozdzielać dwa okresy świadczenia obowiązków zawodowych. Taki sposób ustawienia dniówki wymaga jednak wcześniejszego planowania

Przerywany czas pracy sprawdza się, gdy z przyczyn technologicznych bądź organizacyjnych pracę wykonuje się na dwie tury w ciągu jednej dniówki. Pomiędzy nimi występuje przerwa, która choć nie jest wliczana do czasu pracy, w większości przypadków wymusza konieczność przyznania pracownikowi częściowego wynagrodzenia. Dla pracodawcy jest to korzystne. Gdyby bowiem nie mógł wyłączyć przerwy, musiałby płacić za cały okres od rozpoczęcia do zakończenia pracy. To zaś spowodowałoby przekroczenie normy lub przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy.

Co wynika z kodeksu

Największą wadą systemu przerywanego, uregulowanego w art. 139 k.p., jest wynikający z § 3 tego przepisu obowiązek wprowadzenia go w układzie zbiorowym pracy (uzp). Jedyny wyjątek od tej zasady wystąpi u pracodawców będących osobami fizycznymi, prowadzącymi działalność w zakresie rolnictwa lub hodowli. Ta grupa może wprowadzić przerywany czas pracy w umowch o pracę zawieranych z pracownikami. I to pod warunkiem, że nie działają u nich związki zawodowe.

Tak surowa regulacja powoduje, że mimo niewątpliwych zalet, system przerywany nie upowszechnił się na większą skalę. Pracodawcy odchodzą bowiem od zawartych w przeszłości układów zbiorowych, a młodsze firmy, które nie są związane postanowieniami zuzp, robią wszystko, aby udaremnić próby wprowadzenia takich regulacji na potrzeby...