Piotruś Pan dorósł

źródło: EAST NEWS

źródło: Imperial CinePix

Steven Spielberg na planie „Listy Schindlera”, 1993 (u góry) oraz „Lincolna”, 2012

W czasach kryzysu, strachu przed terroryzmem, coraz bardziej jawnych związków polityków z wielkimi korporacjami, Steven Spielberg przypomina o najważniejszych amerykańskich wartościach. Zrobił film o demokracji, ale też o procesie tworzenia prawa. I o cenie, jaką Abraham Lincoln zapłacił za przeforsowanie 13. poprawki do konstytucji, znoszącej niewolnictwo i roboty przymusowe.

Nowy film Spielberga zaczyna się od sceny bitwy pod Jenkins Ferry w kwietniu 1864 roku. Kamera pokazuje masakrę, w deszczu i błocie. W bratobójczej wojnie secesyjnej giną setki żołnierzy. Białych i czarnoskórych. Kilka miesięcy później Abraham Lincoln chce doprowadzić do uchwalenia przez Izbę Reprezentantów 13. poprawki i zniesienia niewolnictwa w całej Ameryce. Ma za sobą partię republikańską, jednak do sukcesu brakuje mu 20 głosów. I on, człowiek z natury prawy, decyduje się na polityczną grę.

Jego współpracownicy kupują więc głosy przeciwników w zamian za obietnice stanowisk w przyszłej administracji. Walczą przy tym z czasem. Lincoln uważa, iż poprawka nie ma szans, jeśli zakończy się wojna, bo wówczas upadnie argument, że przyspiesza zawarcie pokoju. Dlatego prezydent świadomie przeciąga negocjacje w sprawie kapitulacji Południa.

To jest film o politycznych manipulacjach. Akcja toczy się głównie w zamkniętych pomieszczeniach, popychają ją rozmowy. Zdjęcia...