Nie żal mi wyrzucać muzyki do kosza

źródło: EAST NEWS

Dorobek Jana Kantego Pawluśkiewicza znalazł się na kilkunastu płytach „Antologii” wydawanej przez Polskie Radio

Jan Kanty Pawluśkiewicz | O szukaniu melodii, rozstaniu z Markiem Grechutą i ukazującej się „Antologii" z kompozytorem rozmawia Jacek Cieślak.

Pana olbrzymi i niekonwencjonalny dorobek u wielu wywołuje pewnie zazdrość i pytania: jak do pana przychodzi muzyka?

Jan Kanty Pawluśkiewicz: Jeden piosenkarz, nie najwyższych lotów, uważa, że muzyka po prostu jest. Nie o to chodzi. Chodzi o to, że trzeba się po nią udać. Życie temu sprzyja i jest dla nas bardziej życzliwe, niż sobie wyobrażamy. Piosenki rzeczywiście występują w naturze, ale jak podpowiada moje doświadczenie, trzeba się nimi jeszcze zaopiekować. Czasem pojawia się coś, co jest absurdalne, może się nawet wydać głupie albo nierealne. Trzeba się jednak temu przyjrzeć z różnych stron i, nawet jeśli nie rokuje nic a nic, iść za tropem jak szczur za dźwiękiem fletu, a wtedy zawsze coś skapnie.

Na przykład co?

A choćby moja „Harfy Papuszy", która jest owocem wielu zbiegów okoliczności. Przyjechał do Polski Amerykanin Greg Kowalski, spotkaliśmy się przypadkiem, opowiedział mi o wierszach Papuszy. Obiecał, że zarobi w Ameryce pieniądze, pracując jako kelner lub drwal, i nakręci za nie film o cygańskiej poetce. Skurczybyk rzeczywiście zarobił pieniądze, wrócił do Polski i film zrobił – dokument „Historia Cyganki". Wcześniej obiecałem Gregowi, że jak dotrzyma słowa, napiszę mu muzykę za darmo. Napisałem. To był wspomniany motyw...