Jak wyzwalano kobiety

źródło: AFP

„Tylko w ZSRS kobiety na taką skalę uczestniczą w produkcji dóbr”. Plakat z roku 1931: część robotnic fedruje Biełomorkanał

źródło: AP

Aleksandra Kołłontaj, wczesna muza poliamorii

autor zdjęcia: Mariusz Grzelak

źródło: Forum

W polskim wariancie plakatu – wierzba, gdzie indziej zastępowana przez brzozę lub poletko ryżowe

źródło: Forum

Syrenka jutra w służbie socjalizmu

Komunizm lansował ideę miłości, która nie wiąże, nie jest ślepym posłuszeństwem żony wobec męża. Jest raczej czynnikiem, który spaja i wzmacnia kolektyw.

Kiedy w przekazie propagandowym PRL pojawił się temat emancypacji kobiet?

Wojciech Tomasik, historyk literatury: Propaganda ten temat podchwyciła przy okazji planu sześcioletniego. To był komunistyczny program na lata 1950–1955, któremu stawiano do zrealizowania głównie cele gospodarcze, ale propagandowo przedstawiano go także jako środek do wyrównywania różnic między płciami. Kobietom oferowano głównie zatrudnienie w przemyśle ciężkim, bo plan sześcioletni był nakierowany przede wszystkim na rozwój tego przemysłu. Propaganda akcentowała, że praca w przemyśle ciężkim kobietę nobilituje, stawia ją w jednym szeregu z mężczyzną, pozwala włączyć do klasy robotniczej, czyli klasy, która nominalnie miała sprawować władzę. Awans społeczny kobiety miał być więc związany z awansem politycznym: pracująca kobieta powinna poczuć się członkiem klasy robotniczej, osobą współodpowiedzialną za losy kraju.

Na Półwyspie Koreańskim wybucha otwarty konflikt między dwoma globalnymi mocarstwami, zagrożenie kolejną wojną światową jest bardzo prawdopodobne, a Polska Ludowa zajmuje się emancypacją kobiet. Piękna, szlachetna postawa rodzimych komunistów...

Oczywiście plan sześcioletni był...